Onderweg naar/in Thailand
Door: Ivo
Blijf op de hoogte en volg Ivo
30 November 2009 | Thailand, Bangkok
“Uw paspoort alstublieft?”
“Alstublieft”
De stewardess tikt de gegevens in de computer, tikt ze nog een keer in, kijkt op een lijst, een andere lijst en zegt dan” U staat niet op de passagierslijst voor de vlucht van vanavond naar Bangkok.”
“Maar ik heb hier een e-ticket uitgeprint” zeg ik toch wat verbaasd en vraag daarna maar gelijk of er nog een mogelijkheid is om een ticket te kopen, want ik wil toch echt wel met deze vlucht mee. Ik heb geen zin om vanavond hier in Chennai te blijven, zeker omdat het overstroomd is en het aleen maar aan een stuk door regent.
De stewardess verwijst me door naar een kantoortje ergens achteraf, waar een Indiase man met een grote snor alleen achter een bureau zit. Ik doe mn verhaal nogmaals en vraag hem of ik nog op de valreep een ticket kan kopen, waarop de man reageert: ”Geen probleem, IK ben verantwoordelijk voor het vertrek van alle vliegtuigen hier op het vliegveld en ik zweer je dat die vlucht naar Bangkok niet eerder vertrekt voordat JIJ erop zit.”
Kijk dat zijn nog eens beloftes waar je wat aan hebt, denk ik, maar ja ik zit nog steeds in India, dus eerst zien, dan geloven.
Een half uurtje later schud ik de man de hand en bedank hem heel hartelijk voor de hulp en loop ik met een handgeschreven vliegticket naar de gate toe. Nog een half uurtje later hang ik ergens in de lucht boven de Andaman zee, op weg naar Bangkok.
En daar sta je dan ‘s ochtendsvroeg in Thailand. Wat een verandering in vergelijking met de afgelopen maanden India. Het land is van alle gemakken voorzien, alles is volledig voorgekauwd en het enige wat je nog hoeft te doen is slikken. Ik heb me dan ook vooral de eerste dagen te goed gedaan aan heerlijk divers eten, shoppingmalls, bioscopen, kappers (ja meervoud) en wat al niet meer wat ik de afgelopen maanden gemist heb.
Na Bangkok was het op naar het noorden, naar Chiang Mai. Elke backpacker, flashpacker, wannabee-traveler of wat dan ook die je in Bangkok tegen komt gaat of is al naar Chiang Mai geweest. Voor mij is het nog steeds volkomen onduidelijk waarom? Pak hem beet, Alphen a/d Rijn heeft ongeveer evenveel dingen te bezichtigen, dus na een dag had ik het snel bekeken en vervolgde ik m’n weg naar Pai.
Pai maakte dan wel weer de verhalen waar, een heerlijk relaxt dorpje dat vooral in het teken staat van niet al te veel doen...... daar ben ik al 7 maanden retegoed in, dus dat beviel me prima.
DE vragen van Pai zijn Wat? en Waar?. Wat voor een tattoo neem je? en Waar ga je hem zetten? De eerste vraag bleef al snel onbeantwoord, dus hoefde ik over de tweede al helemaal niet na te denken en heb ik gewoon lekker genoten van het eten, de mensen en de omgeving van Pai.
Na Pai kon ik rustig aan weer afzakken naar Bangkok om (uit)eindelijk Nicole van het vliegveld op te halen.
Gisterochtend vroeg met de bus naar het vliegveld, waar ik natuurlijk veelste vroeg aanwezig was. Na anderhalf uur alle mensen gescant te hebben die allemaal door de gate kwamen wandelen, werd het wachten eindelijk beloond. Ik weet niet of het een filmmoment was (zoals velen hadden voorspeld), ik heb de opnames nog niet terug gezien, maar weet wel dat ik super blij was om haar weer te zien. Heel raar om zo lang naar zo'n moment te leven en dat het dan zover is. Binnen no-time was het weer als vanouds en heb je het gevoel alsof je elkaar vorige week nog hebt gezien.
We vliegen morgen naar Myanmar en gaan volop genieten!
“Alstublieft”
De stewardess tikt de gegevens in de computer, tikt ze nog een keer in, kijkt op een lijst, een andere lijst en zegt dan” U staat niet op de passagierslijst voor de vlucht van vanavond naar Bangkok.”
“Maar ik heb hier een e-ticket uitgeprint” zeg ik toch wat verbaasd en vraag daarna maar gelijk of er nog een mogelijkheid is om een ticket te kopen, want ik wil toch echt wel met deze vlucht mee. Ik heb geen zin om vanavond hier in Chennai te blijven, zeker omdat het overstroomd is en het aleen maar aan een stuk door regent.
De stewardess verwijst me door naar een kantoortje ergens achteraf, waar een Indiase man met een grote snor alleen achter een bureau zit. Ik doe mn verhaal nogmaals en vraag hem of ik nog op de valreep een ticket kan kopen, waarop de man reageert: ”Geen probleem, IK ben verantwoordelijk voor het vertrek van alle vliegtuigen hier op het vliegveld en ik zweer je dat die vlucht naar Bangkok niet eerder vertrekt voordat JIJ erop zit.”
Kijk dat zijn nog eens beloftes waar je wat aan hebt, denk ik, maar ja ik zit nog steeds in India, dus eerst zien, dan geloven.
Een half uurtje later schud ik de man de hand en bedank hem heel hartelijk voor de hulp en loop ik met een handgeschreven vliegticket naar de gate toe. Nog een half uurtje later hang ik ergens in de lucht boven de Andaman zee, op weg naar Bangkok.
En daar sta je dan ‘s ochtendsvroeg in Thailand. Wat een verandering in vergelijking met de afgelopen maanden India. Het land is van alle gemakken voorzien, alles is volledig voorgekauwd en het enige wat je nog hoeft te doen is slikken. Ik heb me dan ook vooral de eerste dagen te goed gedaan aan heerlijk divers eten, shoppingmalls, bioscopen, kappers (ja meervoud) en wat al niet meer wat ik de afgelopen maanden gemist heb.
Na Bangkok was het op naar het noorden, naar Chiang Mai. Elke backpacker, flashpacker, wannabee-traveler of wat dan ook die je in Bangkok tegen komt gaat of is al naar Chiang Mai geweest. Voor mij is het nog steeds volkomen onduidelijk waarom? Pak hem beet, Alphen a/d Rijn heeft ongeveer evenveel dingen te bezichtigen, dus na een dag had ik het snel bekeken en vervolgde ik m’n weg naar Pai.
Pai maakte dan wel weer de verhalen waar, een heerlijk relaxt dorpje dat vooral in het teken staat van niet al te veel doen...... daar ben ik al 7 maanden retegoed in, dus dat beviel me prima.
DE vragen van Pai zijn Wat? en Waar?. Wat voor een tattoo neem je? en Waar ga je hem zetten? De eerste vraag bleef al snel onbeantwoord, dus hoefde ik over de tweede al helemaal niet na te denken en heb ik gewoon lekker genoten van het eten, de mensen en de omgeving van Pai.
Na Pai kon ik rustig aan weer afzakken naar Bangkok om (uit)eindelijk Nicole van het vliegveld op te halen.
Gisterochtend vroeg met de bus naar het vliegveld, waar ik natuurlijk veelste vroeg aanwezig was. Na anderhalf uur alle mensen gescant te hebben die allemaal door de gate kwamen wandelen, werd het wachten eindelijk beloond. Ik weet niet of het een filmmoment was (zoals velen hadden voorspeld), ik heb de opnames nog niet terug gezien, maar weet wel dat ik super blij was om haar weer te zien. Heel raar om zo lang naar zo'n moment te leven en dat het dan zover is. Binnen no-time was het weer als vanouds en heb je het gevoel alsof je elkaar vorige week nog hebt gezien.
We vliegen morgen naar Myanmar en gaan volop genieten!
-
30 November 2009 - 06:19
Erika:
Soort 'hello goodbye in Bangkok' dus! Heel veel plezier samen!
Lfs Erika -
30 November 2009 - 12:43
John En Wil:
Fijn dat dat gevoel weer zo goed was!!
Geniet ervan jullie twee!Liefs!! -
30 November 2009 - 18:03
Gerdine:
hey.. kapper.. dat is toevallig ;)
together at last! was t wachten waard?? lekker genieten jullie samen!! -xx- -
01 December 2009 - 10:33
Rogier En Frija:
Geniet ervan!!
Liefs,
Rogier, Frija en Guinevere -
06 December 2009 - 10:36
Anouk:
Hi lovebirds,
Goed te lezen dat jullie elkaar weer gevonden hebben;) Ben benieuwd naar al jullie verhalen!
liefs Anouk -
06 December 2009 - 13:19
Mandy:
Jaaaah ben zo blij dat alles fijn is daar! Maak er een heerlijke tijd van samen...Geniet!
Allerdikste kus
-
06 December 2009 - 14:36
Martijn:
Heel veel plezier met jullie 2-tjes!!! -
07 December 2009 - 19:21
Marieke:
Heey Ivo en Nicje!!!
Hebben jullie aan het Sinterklaaskadootje ged8?! Ben benieuwd... :-)
Heb nog n tip van Bart wat je mòet doen op Laos:
tuben in Vang Vieng!! Wellicht ten overvloede; jullie hebben alles goed uitgestippeld volgens mij.. Onze reis naar Peru is ook geboekt! 25 juli vliegen we (via New York, heb ik altijd al heen gewild)!
Nic, vind t echt saai zonder jou ik wilde je gister de stand smsen en toen d8 ik onee.. ze is er niet!!! Voor t geval je t nog niet wist, we hebben 3-4 verloren tegen Twente. 3-1 achter en toen 3-3 gemaakt, krijgt die domme Belg n rooie kaart! (Gaf n trap na...) Nou, weet je dat ook weer, waarschijnlijk boeit t je op dit moment vrij weinig.. Maar laat ff wat van je horen!!! En Ivo, pas goed op Nicole en ik wens jullie nog heel veel romantiek en alvast fijne feestdagen ;-)
Doeii!!!
Liefs Marieke -
08 December 2009 - 18:47
Pascal En Denice:
Nog steeds zeer vermakelijke verhaaltjes Ivo!
Alvast fijne feestdagen!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
