Allemachtig prachtig
Door: Ivo
Blijf op de hoogte en volg Ivo
25 Oktober 2012 | Jordanië, Akaba
De afgelopen week hebben we Jordanië doorkruist en de eerste vraag die bij me opkomt is hoe rustig het wel niet in Nederland moet zijn? En dan bedoel ik niet de vergelijking met de hectiek van Amman, maar de ongelooflijke hoeveelheid Nederlanders die we hier tegen komen en dat het daarom zo goed als uitgestorven in Nederland zou moeten zijn.
Het begon nadat we vanuit Amman waren vertrokken en gingen overnachten in een chalet aan de Dode zee. Vanuit de chalet was het een klein stukje naar de waterkant lopen om de Dode zee te ervaren. Zo gezegd zo gedaan en bij de waterkant aangekomen zagen we al twee mensen dobberen in het water. We liepen het water in en zowaar bleven wij ook drijven en kwamen we al snel in gesprek met de andere twee, Nederlanders. Niet kort daarna volgde nog een stel ons voorbeeld en zo lagen er dus zes Nederlanders ontspannen te dobberen in de Dode zee, terwijl een ieder zijn/haar reiservaringen deelde, en de zon langzaam onderging.
Nadat we nog een dag met één Nederlands stel zijn opgetrokken was een dag later Petra onze bestemming. We verblijven in een bedoeïenentent en bij aankomst worden we hartelijk ontvangen door Jack met een mooie Holland pet op z'n hoofd. Blijkbaar zijn er al een paar Nederlanders voor ons geweest...
In Petra hebben we veel gelopen en zodoende kwamen we de ene na de andere Nederlandse tour-groep tegen die losgelaten was in Petra. Gelukkig hebben we ook nog de massa kunnen ontlopen op wat afgelegen wandelingen en als we dan uiteindelijk op een top van een berg aankomen en even rustig gaan zitten om van het prachtige uitzicht te genieten worden we aangesproken door een wat oudere Britse dame. Ze vraagt “ Where are you from?”, waarop wij antwoorden “ The Netherlands” en de vrouw het uitschreeuwt “Oh not AGAIN Dutch people!!!”. Tja we zijn niet de enige die het opvalt.
De volgende ochtend zitten we net heerlijk aan het ontbijt als we op een onvervalst Haags “Goeduhmogguh” worden getrakteerd. Roy & Rachel reizen met de taxi van Egypte naar Israël en vandaag delen we de 4WD taxi om ons af te laten zetten aan de voet van een berg om deze vervolgens gezamenlijk over te klimmen. Na een paar spannende richeltjes komen we aan de andere kant en hebben we een “ongelooflijk kickuh” uitzicht op het klooster van Petra.
Na de vele wandelingen in Petra maken we ons op voor de avond in de Wadi Rum woestijn. De zon is net onder en voorlopig zijn we nog de enige in het bedoeïenenkamp en slurpen we heerlijk thee van de bedoeïenen. De eerste andere bezoekers komen een half uur later en stellen zich maar gelijk voor in het Nederlands, je staat al bijna raar te kijken als ze je niet verstaan in het Nederlands ;-).
Ook dit is een bereisd stel en ze zijn erg geïnteresseerd in onze Colombia verhalen, aangezien ze daar zelf in 1985 voor langere tijd zijn geweest.
Onze laatste verblijfplaats in Jordanië is Aqaba, aan de Rode zee, en we worden hier omringd door de Arke fly groepen. Overal waar je maar even je oren spitst hoor je Nederlanders.
De enige plek waar we geen Nederlanders zijn tegen gekomen was in een klein dorpje boven op een winderige berg.
Ondanks dat kunnen we ons makkelijk onttrekken aan de Nederlanders en zijn er nog genoeg rustige plekken over in dit weidse landschap. En als je dan even denkt alleen te zijn met de “locals” wordt je herkend aan je haren en aangesproken met “Allemachtig prachtig!”... en dat is zeker zo.
Het begon nadat we vanuit Amman waren vertrokken en gingen overnachten in een chalet aan de Dode zee. Vanuit de chalet was het een klein stukje naar de waterkant lopen om de Dode zee te ervaren. Zo gezegd zo gedaan en bij de waterkant aangekomen zagen we al twee mensen dobberen in het water. We liepen het water in en zowaar bleven wij ook drijven en kwamen we al snel in gesprek met de andere twee, Nederlanders. Niet kort daarna volgde nog een stel ons voorbeeld en zo lagen er dus zes Nederlanders ontspannen te dobberen in de Dode zee, terwijl een ieder zijn/haar reiservaringen deelde, en de zon langzaam onderging.
Nadat we nog een dag met één Nederlands stel zijn opgetrokken was een dag later Petra onze bestemming. We verblijven in een bedoeïenentent en bij aankomst worden we hartelijk ontvangen door Jack met een mooie Holland pet op z'n hoofd. Blijkbaar zijn er al een paar Nederlanders voor ons geweest...
In Petra hebben we veel gelopen en zodoende kwamen we de ene na de andere Nederlandse tour-groep tegen die losgelaten was in Petra. Gelukkig hebben we ook nog de massa kunnen ontlopen op wat afgelegen wandelingen en als we dan uiteindelijk op een top van een berg aankomen en even rustig gaan zitten om van het prachtige uitzicht te genieten worden we aangesproken door een wat oudere Britse dame. Ze vraagt “ Where are you from?”, waarop wij antwoorden “ The Netherlands” en de vrouw het uitschreeuwt “Oh not AGAIN Dutch people!!!”. Tja we zijn niet de enige die het opvalt.
De volgende ochtend zitten we net heerlijk aan het ontbijt als we op een onvervalst Haags “Goeduhmogguh” worden getrakteerd. Roy & Rachel reizen met de taxi van Egypte naar Israël en vandaag delen we de 4WD taxi om ons af te laten zetten aan de voet van een berg om deze vervolgens gezamenlijk over te klimmen. Na een paar spannende richeltjes komen we aan de andere kant en hebben we een “ongelooflijk kickuh” uitzicht op het klooster van Petra.
Na de vele wandelingen in Petra maken we ons op voor de avond in de Wadi Rum woestijn. De zon is net onder en voorlopig zijn we nog de enige in het bedoeïenenkamp en slurpen we heerlijk thee van de bedoeïenen. De eerste andere bezoekers komen een half uur later en stellen zich maar gelijk voor in het Nederlands, je staat al bijna raar te kijken als ze je niet verstaan in het Nederlands ;-).
Ook dit is een bereisd stel en ze zijn erg geïnteresseerd in onze Colombia verhalen, aangezien ze daar zelf in 1985 voor langere tijd zijn geweest.
Onze laatste verblijfplaats in Jordanië is Aqaba, aan de Rode zee, en we worden hier omringd door de Arke fly groepen. Overal waar je maar even je oren spitst hoor je Nederlanders.
De enige plek waar we geen Nederlanders zijn tegen gekomen was in een klein dorpje boven op een winderige berg.
Ondanks dat kunnen we ons makkelijk onttrekken aan de Nederlanders en zijn er nog genoeg rustige plekken over in dit weidse landschap. En als je dan even denkt alleen te zijn met de “locals” wordt je herkend aan je haren en aangesproken met “Allemachtig prachtig!”... en dat is zeker zo.
-
25 Oktober 2012 - 21:52
Marie-José En Wim:
Gezellig toch om het avontuur met je mede landgenoten te delen :-) gelukkig zoeken jullie ook de plaatsen waar de echte cultuur/ natuur te vinden is. Was het baden in de Dode zee een belevenis? Veel plezier verder, liefs van ons. -
25 Oktober 2012 - 22:40
John En Wil:
Oh,nou weet ik waar al die nederlanders van mijn school gebleven zijn!!
We hadden het vandaag toevallig op school over de plaats Petra!
Geniet er nog van en maak maar mooie plaatjes voor ons! xxx -
26 Oktober 2012 - 12:07
Rob En Ineke:
Och, wat geweldig allemaal en ondanks veel nederlanders toch gezellig.
Zo te lezen zoeken jullie echt de mooie plekjes op.
Leuke foto aan de dode zee.
Groetjes Bilou, Rob en Ineke -
03 November 2012 - 14:21
Evelien En Thijs:
welkom thuis tussen allemaal medelanders!
een mooie reis lijkt het ons. een andere wereld en een hele oude wereld. bijzonder!
groet uit de polder
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
