Nog steed in Costa Rica?!?
Door: Ivo
Blijf op de hoogte en volg Ivo
10 November 2008 | Costa Rica, Turrialba
hOLA,
Nou, daar zit ik dan, nog steeds in Costa Rica. Donderdag vertrokken, prima vlucht naar Miami gehad, alhoewel ik toch altijd de speciale kindervluchten toebedeeld krijg... misschien roep ik het wel over mezelf af.
In het vliegtuig nog een (Vage) gast van Vage Gasten ontmoet, die even een weekend bij z'n vriendin in Miami ging doorbrengen. Tja, afstanden worden steeds kleiner, dus waarom ook niet ;-).
Op de vlucht van Miami naar San Jose zat ik naast Javier en hij werkte voor een schroefjes (Tornillos) fabriek in San Jose. Ik wist niet dat schroefjes zo interessant kunnen zijn... haha een enorm aardige man die z'n hele levensverhaal in het spaans en gebroken engels vertelde. Hierdoor verliep deze vlucht ook nog vrij snel, dus daar was ik dan in San Jose, Costa Rica!
Met de taxi van het vliegveld naar het hostel. Ik weet niet wat met taxi-bestuurders is, maar er is volgens mij altijd wel wat. Deze man vond het volgens mij overbodig om te schakelen en als er werd geschakeld schoot ik naar vooren in de taxi ;-p.
Gelukkig was het hostel snel gevonden en heel goed afgesloten zo laat op de avond en kon ik zonder te bellen het hek doorkomen en zonder problemen het hostel binnen lopen.
In de woonkamer aangekomen zat Arianne nog te wachten op me. Erg leuk om iemand daar te ontmoeten, terwijl je die normaal alleen in het Rotterdamsche ontmoet. Wel een beetje raar, reis je ruim 21 uur en zit je vervolgens weer gewoon normaal te ouwehoeren alsof je in WP zit.
Beetje bijgekletst, maar bij mij ging al snel het lampje uit.
Vrijdag San Jose ingelopen en een beetje door het centrum gedwaald, naar het Museum for Contemporary Art geweest en als klap op de vuurpijl naar het Museo de Ninos geweest.
Dit kindermuseum was echt geweldig, een doe museum (ok, wel voor kinderen, maar who cares?!), waarbij je tenminste overal mag anzitten en op mag drukken. We hebben dus de hele middag op alle mogelijke knopjes gedrukt en overal op en in gezeten.
In de regen (tja 's ochtends is het lekker zonnig en 's middags regent het tot nu toe elke dag, maar wel een goede temperatuur) terug naar het hostel om te concluderen dat een nadeel van samen reizen is, dat geen van beiden oplet waar je heen gaat en je binnen no-time de weg weer kwijt bent (en dat zou niet bij één keer blijven).
Zaterdag zijn we verkast van San Jose naar Allajuela, dit licht dichter bij het vliegveld en we hadden San Jose wel gezien, dus change of scenery.
Van hieruit met de bus naar de Butterfly Farm. Man, zulk soepel openbaar vervoer heb ik nog niet meegemaakt, alles kwam precies op tijd aan (lees: binnen 10 minuten dat wij aan kwamen lopen) en verliep soepeltjes.
Terug in Allajuela aangekomen ons tegoed gedaan aan broodjes en gebak in een banketbakkerij die we al op de heen weg hadden gezien EN geroken!
Zondag vertrok Arianne weer naar Nederland, nu weer alleen op pad, dus in ieder geval de weg niet meer kwijt raken ;-).
Met de bus nar San Jose gegaan en daar weer met een andere bus naar Turrialba gegaan. Busreizen is zo fijn, je ziet zo veel gebeuren onderweg en je hoeft alleen maar naar buiten te kijken.
1 Minuut in de bus:
De bus dendert door de straten van een klein dorpje, voorbij een groep motorrijders onderweg op hun zondagsritje. Zij halen op hun beurt een groep wielrenners in die net aan hun drinkpauze is begonnen en aan de rand van het voetbalveld naar een potje amateurvoetbal staan te kijken, waarbij er net een 'splijtende pass' naar de voorhoede wordt gegeven. Opa ziet het allemaal vanuit z'n rolstoel, die wordt voortgeduwd door z'n twee kleindochters, die de grootste lol hebben om opa zo hard mogelijk naar het verderop lager gelegen dorpje, met z'n glinsterende golfplaten daken, te duwen. Dit alles gaat aan het kindje naast me in de bus voorbij, want hij ligt te slapen in z'n spiderman shirt en ondanks dat we bij elke hobbel minstens een halve meter omhoog vliegen wordt het kindje niet wakker in de armen van zijn glimlachende moeder.
Ach het leven is zo slecht nog niet, het lijkt af en toe op rollercoaster ride, maar het is wel een mooie rit!
Hasta Luego!
Ivo
PS: Omdat ik weet dat er mensen zijn die m'n muziektips vorige keer enorm konden waarderen... Niet zo veel muziek geluiterd to nu toe, maar iets vertrouwds en Belgisch; Milow - The Bigger Picture.
Nou, daar zit ik dan, nog steeds in Costa Rica. Donderdag vertrokken, prima vlucht naar Miami gehad, alhoewel ik toch altijd de speciale kindervluchten toebedeeld krijg... misschien roep ik het wel over mezelf af.
In het vliegtuig nog een (Vage) gast van Vage Gasten ontmoet, die even een weekend bij z'n vriendin in Miami ging doorbrengen. Tja, afstanden worden steeds kleiner, dus waarom ook niet ;-).
Op de vlucht van Miami naar San Jose zat ik naast Javier en hij werkte voor een schroefjes (Tornillos) fabriek in San Jose. Ik wist niet dat schroefjes zo interessant kunnen zijn... haha een enorm aardige man die z'n hele levensverhaal in het spaans en gebroken engels vertelde. Hierdoor verliep deze vlucht ook nog vrij snel, dus daar was ik dan in San Jose, Costa Rica!
Met de taxi van het vliegveld naar het hostel. Ik weet niet wat met taxi-bestuurders is, maar er is volgens mij altijd wel wat. Deze man vond het volgens mij overbodig om te schakelen en als er werd geschakeld schoot ik naar vooren in de taxi ;-p.
Gelukkig was het hostel snel gevonden en heel goed afgesloten zo laat op de avond en kon ik zonder te bellen het hek doorkomen en zonder problemen het hostel binnen lopen.
In de woonkamer aangekomen zat Arianne nog te wachten op me. Erg leuk om iemand daar te ontmoeten, terwijl je die normaal alleen in het Rotterdamsche ontmoet. Wel een beetje raar, reis je ruim 21 uur en zit je vervolgens weer gewoon normaal te ouwehoeren alsof je in WP zit.
Beetje bijgekletst, maar bij mij ging al snel het lampje uit.
Vrijdag San Jose ingelopen en een beetje door het centrum gedwaald, naar het Museum for Contemporary Art geweest en als klap op de vuurpijl naar het Museo de Ninos geweest.
Dit kindermuseum was echt geweldig, een doe museum (ok, wel voor kinderen, maar who cares?!), waarbij je tenminste overal mag anzitten en op mag drukken. We hebben dus de hele middag op alle mogelijke knopjes gedrukt en overal op en in gezeten.
In de regen (tja 's ochtends is het lekker zonnig en 's middags regent het tot nu toe elke dag, maar wel een goede temperatuur) terug naar het hostel om te concluderen dat een nadeel van samen reizen is, dat geen van beiden oplet waar je heen gaat en je binnen no-time de weg weer kwijt bent (en dat zou niet bij één keer blijven).
Zaterdag zijn we verkast van San Jose naar Allajuela, dit licht dichter bij het vliegveld en we hadden San Jose wel gezien, dus change of scenery.
Van hieruit met de bus naar de Butterfly Farm. Man, zulk soepel openbaar vervoer heb ik nog niet meegemaakt, alles kwam precies op tijd aan (lees: binnen 10 minuten dat wij aan kwamen lopen) en verliep soepeltjes.
Terug in Allajuela aangekomen ons tegoed gedaan aan broodjes en gebak in een banketbakkerij die we al op de heen weg hadden gezien EN geroken!
Zondag vertrok Arianne weer naar Nederland, nu weer alleen op pad, dus in ieder geval de weg niet meer kwijt raken ;-).
Met de bus nar San Jose gegaan en daar weer met een andere bus naar Turrialba gegaan. Busreizen is zo fijn, je ziet zo veel gebeuren onderweg en je hoeft alleen maar naar buiten te kijken.
1 Minuut in de bus:
De bus dendert door de straten van een klein dorpje, voorbij een groep motorrijders onderweg op hun zondagsritje. Zij halen op hun beurt een groep wielrenners in die net aan hun drinkpauze is begonnen en aan de rand van het voetbalveld naar een potje amateurvoetbal staan te kijken, waarbij er net een 'splijtende pass' naar de voorhoede wordt gegeven. Opa ziet het allemaal vanuit z'n rolstoel, die wordt voortgeduwd door z'n twee kleindochters, die de grootste lol hebben om opa zo hard mogelijk naar het verderop lager gelegen dorpje, met z'n glinsterende golfplaten daken, te duwen. Dit alles gaat aan het kindje naast me in de bus voorbij, want hij ligt te slapen in z'n spiderman shirt en ondanks dat we bij elke hobbel minstens een halve meter omhoog vliegen wordt het kindje niet wakker in de armen van zijn glimlachende moeder.
Ach het leven is zo slecht nog niet, het lijkt af en toe op rollercoaster ride, maar het is wel een mooie rit!
Hasta Luego!
Ivo
PS: Omdat ik weet dat er mensen zijn die m'n muziektips vorige keer enorm konden waarderen... Niet zo veel muziek geluiterd to nu toe, maar iets vertrouwds en Belgisch; Milow - The Bigger Picture.
-
10 November 2008 - 22:29
Wil En John:
Ben blij iets van je te horen! We genieten weer van je leuke verhalen, je weet het altijd zo leuk te vertellen!
Wel leuk inderdaad om daar iemand uit Nederland te treffen.
Geniet lekker verder, het is hier echt herfstweer, dus daar mis je niks aan!
Pas goed op je zelf.
Groetjes,xx! -
11 November 2008 - 00:02
Gerben:
Wist helemaal niet dat jij nu al weg was. Wat cool dat je daar nu zit! Gaat bij mij ook gelijk weer kriebelen... heel veel plezier. Ik hou je verhalen in de gaten. G -
11 November 2008 - 07:11
Wim En Marie José:
Voortaan je TomTom meenemen dan kan je niet verdwalen. Fijn om weer je belevenissen "mee te maken". Hoe is de bewoning? Nog veel plezier en be carefull.
Groetjes. -
11 November 2008 - 12:31
Pino:
Yo Ivo!!! Geniet jij van je reis, geniet ik van jouw verhaaltjes
Liefs,
Pino -
14 November 2008 - 12:24
Inez:
haha! wat een voordeel dat hyvesvrienden zijn... nu kan ik ook je reisverhalen volgen: leuk....
veel plezier... -
14 November 2008 - 14:56
Malou:
He Ivo,
Ik zie dat je het super hebt daar.
Ik ben nu in NY! Is ook vetcool hier!
Tijd is op.
xx -
14 November 2008 - 15:42
Suzan:
Ik heb me aangemeld hoor want ik ben natuurlijk erg benieuwd naar je avonturen in Costa Rica! Ben ook heel benieuwd hoe je Turrialba vindt. Als je tijd hebt, naast dat studeren van je, moet je daar gaan raften, dat is echt leuk!
x -
14 November 2008 - 16:11
Guinevere:
Hoi oom Ivo,
Fijn te horen dat je goed bent aangekomen en je je zo goed hebt vermaakt met mijn leeftijdsgenootjes in het vliegtuig.
Geniet lekker van al je avonturen en het mooie leven daar.
Nu weet ik niks meer,...o ja , viel heerlijk in slaap bij de muziek van Milow. lekker relax.
Dikke Kus Guinevere en haar Papa en Mama .
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
